Gemeente Voeren - Natuurlijk rustig!

Sint-Martens-Voeren

Het dorpscentrum van Sint-Martens-Voeren wordt gedomineerd door een geweldig spoorwegviaduct van 23 meter hoogte. Tijdens de eerste wereldoorlog werkten Russische krijgsgevangenen eraan in opdracht van de Duitsers die het als de ideale verbinding zagen tussen Tongeren, Aken en het Ruhrgebied. Nu sporen er nog dagelijks vele goederentreinen over. Tot voor kort reed je van de brug recht in de langste spoorwegtunnel van het land. Het traject bleef hetzelfde, maar de langste is het niet meer. Dat symbool werd afgenomen door een HST-tunnel. We blijven wel nog de langste goederentunnel van het land behouden.

De toren van de prachtige Sint-Martinuskerk werd in de 13de eeuw gebouwd. De kerk en omgeving zijn beschermde monumenten en dorpszicht. Pastoor Veltmans was een voorman in de strijd voor het behoud van het eigen karakter van de gemeente. Het kan niet ontkend worden dat hij daarmee tijdens zijn aanwezigheid in Sint-Martens-Voeren het “Vlaamse karakter” bedoelde. Hij stierf in 1954 en werd naast de ingang van de kerk begraven. Om de kerk te bereiken loop je tussen de graven van het oude kerkhof. Tegen één van de buitenmuren liggen enkele RAF-piloten die tijdens WOII neergestort zijn in onze gemeente. Vlakbij de kerk ligt ook het Veltmanshuis, een kapittelhuis uit het begin van de 18de eeuw dat de pastorij werd van de dorpspastoor.

Als je Sint-Martens-Voeren zegt, dan denk je ook aan de vele prachtige gehuchten die boven op de hellingen liggen. Ulvend, De Plank (met meer inwoners dan het kleinste dorp, een eigen school en een heuse KMO-zone), Eiken, Berg en Veurs zijn meer dan een idyllisch bezoekje waard. Vele gebouwen zijn er opgetrokken in de natuurlijke silexstenen die in dit dorp op vele plaatsen dagzomen. Gekoppeld aan vakwerk geeft het een prachtstatus aan vele woningen.

Veurs, een waar dorpje in deze stijl en gelegen midden een ongekende natuurlijke rijkdom, ademt een rust uit die we het tenvolle moeten gunnen. De vele graften (in Vlaanderen gebruikt men meestal “taluds”) en kleine landschapselementen die tegen de hellingen van Veurs en de Martelberg (van het Veltmanshuis tot Ulvend) zijn zo merkwaardig dat ze beschermd werden als landschap.

De twee bekendste riviertjes die Sint-Martens-Voeren doorsnijden zijn de Veurs en de Voer, die elkaar in dit dorp vinden en samen verder vloeien. Prachtige alluviale vlakten, met elders ongekende flora omringen ze. De Voer en de Veurs zijn biologisch bijzonder waardevol.